در عصر حاضر شاهد تحولی عمیق در سیستمهای انتقال قدرت و همچنین گسترش خطوط انتقال و توزیع در سراسر دنیا میباشیم. از علل این امر میتوان به رشد صنعت، افزایش مصارف غیرصنعتی و عدم امکان تولید انرژی در محل زندگی اشاره کرد.
از طرفی عواملی مانند مسائل زیستمحیطی، بار سنگین مالی احداث خطوط جدید، مسائل زمین در کشورهائی که دچار کمبود زمین میباشند جزو عوامل محدودکننده گسترش خطوط انتقال میباشند.
اما با توجه به همه عوامل ذکر شده شاهد گسترش روزافزون خطوط انتقال و پیشرفت فناوری مربوط به آن میباشیم. از مشکلات فنی گسترش خطوط انتقال میتوان، عدم قابلیت اعتماد بالا، بحث پایداری ولتاژ و فرکانس در مکانهای تغذیه و … اشاره کرد.
در یک سیستم قدرت ایدهآل، ولتاژ و فرکانس در هر نقطه تغذیه ثابت و عاری از هارمونیک است. از آنجائی که امپدانسهای اجزاء قدرت بطور غالب راکتیو میباشند، انتقال توان اکتیو مستلزم وجود اختلاف زاویه فاز بین ولتاژ ابتدا و انتهای خط است. در حالی که برای انتقال توان راکتیو لازم است که اندازه این ولتاژها متفاوت باشد. بنابراین ثابت نگهداشتن فرکانس توسط ایحاد توازن قدرت اکتیو بین منبع تولید و مصرفکننده تحقق مییابد و کنترل ولتاژ به وسیله نظارت بر میزان توان راکتیو مصرفی توسط بار حاصل میشود.
یکی از مسائل بسیار مهم در سیستمهای قدرت همانطور که در قبل ذکر شد، این امر است که ولتاژ در نقاط مختلف ثابت بوده و جریانها و ولتاژها عاری از هارمونیک باشند. به غیر از این موارد به دلایل اقتصادی و فنی میخواهیم ضریب توان تا حد امکان و با حداقل هزینه در نقاط مختلف شبکه به یک نزدیک شود.
اما با توجه به گستردگی سیستمهای قدرت مخصوصاً در بخش انتقال و فوق توزیع، دستیابی به شرائط مذکور به طور ایدهآل غیرممکن میباشد.
همانطور که ذکر شد یکی از روشهای دستیابی به اهداف بالا کنترل توان راکتیو میباشد. یکی از پیشرفتهترین ادوات که با پیشرفت ساخت ادوات نیمه هادی با توان بالا به بازار عرضه شده است، SVCها میباشد.