سالها از کشف باکتری سالمونلا می‌گذرد ولی این باکتری اهمیت خود را در جوامع علمی و بین دانشمندان از دست نداده‌است. در سال ۱۸۸۵ اسمیت و سالمون جرمی را از خوک جدا کردند و تصور نمودند که عامل بیماری وبا یا طاعون خوک است در نتیجه نام آنرا باسیلوس کلراسویس نهادند. در طی سالهای بعد نام این جرم را سالمونلا کلراسویس گذاشتند.
در قرن بیستم روشهای مؤثری برای درمان و پیشگیری این باکتری صورت گرفت و نتایج امیدوارکننده‌ای برای دانشمندان حاصل شد اما با مقاوم‌شدن سالمونلا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها و روشهای درمانی دیگر، خطر بزرگی جوامع بشری را تهدید می‌کند.
بطوریکه انسان قرن حاضر با تمام پیشرفتهای مختلفی که در علوم و فنون داشته، هنوز روزگار خود را با و حشت عظیمی از فراگیرشدن این بیماری می‌گذراند. ترسی که در بین اجداد بشر هم وجود داشته و قربانیان زیادی گرفت.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول: مقدمه…………………………………………………………………………. ۱
فصل دوم: کلیات …………………………………………………………………………… ۳
فصل سوم: روش کار و مواد مورد نیاز ……………………………………………………. ۳۳
فصل چهارم: نتایج………………………………………………………………………….. ۳۷
فصل پنجم: بحث و نتیجه‌گیری و پیشنهادات ………………………………………………….. ۴۰
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
